Witamina B1 - chlorowodorek tiaminy

Witamina B1 - chlorowodorek tiaminy

Ludzki organizm potrzebuje wielu różnorodnych substancji by móc właściwie funkcjonować. Jedną z nich jest witamina B1, czyli chlorowodorek tiaminy. Zapraszam Was do przeczytania wybranych informacji na temat tej witaminy. Artykuł i treści wideo opracowałem z wykorzystaniem najnowszej wiedzy naukowej i badań naukowych, wiedzy i doświadczenia lekarzy, a także powszechnie dostępnych informacji, które jak dotąd nie zostały uznane przez środowisko medyczne. Zapraszam! Sięgnijcie po te informacje. Ponownie przedstawiam Wam dwa punkty widzenia: naukowy w formie odpowiedniej dla tego typu publikacji i komplementarny w przystępnej formie, którą doskonale znacie. Co to jest chlorowodorek tiaminy? W jakim celu stosuje się witaminę B1? Zapraszam do lektury!

Z naukowego punktu widzenia

Informacje ogólne

Co to jest witamina B1?

Chlorowodorek tiaminy jest jedną z dostępnych postaci chemicznych tiaminy zwanej witaminą B1.  Tiamina jest jedną z witamin niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Tiamina należy do tzw. witamin egzogennych. Źródłem tiaminy są przede wszystkim produkty zbożowe, w tym m.in. mąka, ryż, kasza i pieczywo. Tiamina jest również dostępna pod postacią m.in. tabletek jako element suplementów diety. 

W jakim celu stosuje się witaminę B1?

Chlorowodorek tiaminy pełni w ludzkim organizmie wiele ważnych funkcji. Tiamina jest kofaktorem wielu ważnych enzymów, w tym np. dehydrogenazy pirogronianowej oraz dehydrogenazy alfaketoglutaranu. Tiamina uczestniczy m.in. w syntezie kwasów nukleinowych oraz biosyntezie kwasów tłuszczowych. Tiamina jest stosowana w zapobieganiu i leczeniu stanów niedoborowych, wynikających z nieprawidłowej diety lub zaburzeń wchłaniania oraz w sytuacji zwiększonego zapotrzebowania na tę substancję. Tiaminę stosuje się m.in. w leczeniu trudności w koncentracji, depresji, polineuropatii cukrzycowej, porażeń, zapaleń wielonerwowych, stanów zapalnych nerwów obwodowych, rwy kulszowej, encefalopatii, półpaśca, kardiomiopatii alkoholowej
oraz upośledzenia czynności wątroby. Tiaminę wykorzystuje się również w leczeniu bólów głowy, nerwobólów, bólów mięśniowo-stawowych. Duże dawki tiaminy są podawane po przebyciu zakażeń wirusowych, zapalenia wątroby oraz rzucawki. Tiamina jest również stosowana u osób
z nieprawidłowym wchłanianiem jelitowym, alkoholików oraz w okresie okołooperacyjnym. 

Jak należy stosować witaminę B1?

Chlorowodorek tiaminy należy przyjmować zgodnie z opisem w ulotce dołączonej do produktu
lub według zaleceń wydanych przez lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę. Nie należy przekraczać zalecanej dziennej porcji suplementów diety zawierających chlorowodorek tiaminy. Nie należy stosować chlorowodorku tiaminy po upływie terminu ważności.  

Jak należy przechowywać witaminę B1?

Chlorowodorek tiaminy należy przechowywać:

  • w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci,

  • w temperaturze poniżej 25˚C,

  • w oryginalnym opakowaniu, 

  • według zaleceń wskazanych na opakowaniu suplementu.

W jakich sytuacjach nie należy stosować witaminę B1?

Chlorowodorku tiaminy nie powinny przyjmować osoby, u których stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na chlorowodorek tiaminy oraz którykolwiek z pozostałych składników preparatu, dziedziczną nietolerancję galaktozy, pierwotny niedobór laktazy oraz zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Niektóre choroby oraz inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie
do stosowania preparatów zawierających chlorowodorek tiaminy lub wskazanie do zmiany spożywanej ilości dawkowania. Lista działań niepożądanych związanych z przyjmowaniem tiaminy obejmuje m.in. osłabienie, uczucie gorąca, świąd, pokrzywkę, nadmierne wydzielanie potu, nudności, uczucie ucisku w gardle, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk płuc oraz wstrząs tiaminowy. Informacja o wszystkich środkach farmaceutycznych przyjmowanych obecnie lub ostatnio powinna zostać przekazana lekarzowi lub farmaceucie w celu uniknięcia możliwych interakcji pomiędzy przyjmowanymi preparatami. Stwierdzono możliwe interakcje pomiędzy jednoczesnym przyjmowaniem tiaminy i siarczynów, leków zobojętniających sok żołądkowy i glikozydów naparstnicy.

Suplementy diety zawierające chlorowodorek tiaminy nie mogą być stosowane jako substytut zróżnicowanej diety oraz zdrowego stylu życia.

Tę część przygotowałem we współpracy z ekspertem zdrowia publicznego.

Z mojego, komplementarnego punktu widzenia

 
 


Macie uwagi i pytania do powyższego tekstu? Piszcie na adres [email protected]! Z przyjemnością na nie odpowiem. 

Wykorzystane w publikacji źródła:

Jerzy Zieba