Glifosat w płodach rolnych

Stosowanie herbicydów jest nieodzownym elementem współczesnego rolnictwa. Herbicydy umożliwiają ograniczenie strat na polach uprawnych, co jest niezwykle istotne ze względu na rosnącą liczbę ludności na świecie i działania mające na celu ograniczenie problemu głodu na świecie, szczególnie w tzw. krajach trzeciego świata. Stosowanie herbicydów ma jednak również drugą mroczniejszą stronę. Jednym z najczęściej stosowanych herbicydów jest glifosat. Zapraszam Was do przeczytania wybranych informacji na temat glifosatu stosowanego w rolnictwie. Artykuł i treści wideo opracowałem z wykorzystaniem najnowszej wiedzy naukowej i badań naukowych, wiedzy i doświadczenia lekarzy, a także powszechnie dostępnych informacji, które jak dotąd nie zostały uznane przez środowisko medyczne. Zapraszam! Sięgnijcie po informacje na temat glifosatu. Ponownie przedstawiam Wam dwa punkty widzenia: naukowy w formie odpowiedniej dla tego typu publikacji i komplementarny w przystępnej formie, którą doskonale znacie. Czym jest glifosat? Czy jest bezpieczny dla środowiska i ludzi? Zapraszamy do lektury!

Z naukowego punktu widzenia

Glifosat (N-fosfonometyloglicyna) jest najczęściej stosowanym herbicydem na świecie. Jest to substancja chemiczna z grupy fosfonianów, którą najczęściej stosuje się pod postacią soli amonowej lub sodowej. Glifosat został opracowany na początku lat 70. XX w. przez firmę Monsanto (Saint Louis, Missouri, Stany Zjednoczone, obecny właściciel: Bayer AG. Niemcy). Środek wprowadzono na rynek pod nazwą handlową Roundup. Glifosat stosuje się jako środek ochrony roślin. Środek niszczy rośliny niepożądane w uprawie (chwasty) hamując aktywność enzymu EPSPS (syntaza 5-enolopirogroniano-szikimowo-3-fosforanowa), który jest niezbędny w procesie biosyntezy trzech aminokwasów wykorzystywanych w produkcji białek (fenyloalaniny, tyrozyny i tryptofanu). Glifosat stosuje się również m.in. w ogrodach, zbiornikach wodnych i na torach kolejowych. Glifosat wykazuje wysoką skuteczność przy jednocześnie niskich kosztach zastosowania. 

Glifosat jest herbicydem o szerokim spektrum aktywności biologicznej. Glifosat jest stosowany m.in. w uprawie roślin modyfikowanych genetycznie (ang. genetically modified organisms, GMO), z których największe znaczenie mają bawełna, kukurydza i soja. Glifosat niszczy niepożądane chwasty jednocześnie nie hamując wzrostu roślin uprawnych. Stosowanie glifosatu umożliwia ograniczenie strat plonów. Stosowanie glifosatu jest jednak również źródłem zanieczyszczenia roślin i gleby. Pozostałości glifosatu pozostają w glebie i płodach rolnych, co może wpływać na zanieczyszczenie upraw następczych i wód gruntowych. Przekroczenie dopuszczalnych norm zanieczyszczeń może niekorzystnie wpływać na zdrowie konsumentów. Poziom pozostałości glifosatu jest uzależniony m.in. od czasu oprysku, dawki herbicydu, gatunku i odmiany roślin uprawnych, typu gleby, wilgotności i temperatury. Ponadto, herbicydy poza glifosatem zawierają również substancje polepszające jego działanie (tzw. adiuwanty) o potencjalnie toksycznym działaniu.

Glifosat jest substancją czynną zatwierdzoną przez Komisję Europejską. Termin zatwierdzenia stosowaniu glifosatu w środkach ochrony roślin został przedłużony do 15 grudnia 2022 r. na mocy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 2017/2324 w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej glifosat, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (Dz. Urz. UE L 333 z 15.12.2017 r. Niektóre kraje wprowadziły ograniczenia dotyczące stosowania środków ochrony roślin zawierających glifosat. Obecnie w rejestrze środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu znajdują się 92 preparaty zawierające w swoim składzie glifosat. Każdy z tych środków został poddany ocenie bezpieczeństwa jego użycia. Ponadto, określono warunki bezpiecznego ich stosowania. 

W Polsce zadania z zakresu badań nad jakością środków ochrony roślin i ich pozostałościami w płodach rolnych zajmują się m.in. Instytut Ochrony Roślin – Państwowy Instytut Badawczy (IOR – PIB) oraz Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa (PIORiN). Corocznie przeprowadza się ok. 23 000 kontroli. Każdego roku pobiera się ok. 3 000 próbek do badań nad obecnością pozostałości środków ochrony roślin w płodach rolnych. Z dostępnych danych wynika, że w większości przypadków glifosat w płodach rolnych wykrywa się poniżej najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości pestycydów (NDP=0.1 mg/kg). Przykładowo, w 2019 r. wykonano badania obecności pozostałości glifosatu m.in. w rzepaku, gryce i prosie. Glifosat stwierdzono w 22,9% (24/105) próbkach rzepaku, 5,9% (1/17) próbkach prosa oraz 5,6% (1/18) próbkach gryki. Glifosat powyżej NDP stwierdzono w 1 próbce gryki. W takich przypadkach są uruchamiane tzw. procedury Krajowego Systemu Wczesnego Ostrzegania o Niebezpiecznej Żywności (ang. Rapid Alert System for Food and Feed, RASFF). W 2018 r. analizowano próbki m.in. gruszek, jabłek, malin, bakłażanów, ziemniaków i pszenicy. Nie stwierdzono przekroczeń wartości NDP dla glifosatu w żadnej z badanych próbek. W 2018 r. przesłano jedno zgłoszenie przekroczenia wartości NDP dla glifosatu w próbce kaszy gryczanej w ramach systemu AAC (ang. Administrative Assistance and Cooperation). W 2017 r. badano próbki żyta, mąki żytniej, ryżu, gruszek, marchwi i pomarańczy na obecność glifosatu. Przekroczenie wartości dopuszczalnej dla glifosatu stwierdzono w jednej próbce gruszek (0,45±0.23 mg/kg).  Z badań wynika, że przekroczenia poziomu NDP wynikają przede wszystkim z niewiedzy lub błędów osób stosujących środki ochrony roślin. Jeżeli herbicydy są stosowane zgodnie z zaleceniami, ich pozostałości w płodach rolnych są zwykle niewykrywalne lub obecne na bardzo niskim poziomie niezagrażającym środowisku, zdrowiu i życiu ludzi. Zgodnie z brzmieniem art. 41 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz. U. z 2019 r. poz. 1900) zabiegi z zastosowaniem środków ochrony roślin przeznaczonych dla użytkowników profesjonalnych mogą być wykonywane wyłącznie przez osoby, które ukończyły specjalistyczne szkolenie w zakresie ochrony roślin. Program szkoleń określa rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 8 maja 2013 r. w sprawie szkoleń w zakresie środków ochrony roślin (Dz. U. poz. 554).

Obecnie Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie planuje wprowadzać ograniczeń w zakresie stosowania środków ochrony roślin zawierających glifosat w Polsce. W komunikacie wydanym przez Ministerstwo w lipcu 2020 r. czytamy, że (…) „Aktualnie substancja glifosat podlega ponownej ocenie. Jeżeli ocena ta wykaże zagrożenia tej substancji dla zdrowia ludzi, zwierząt lub środowiska zostaną podjęte działania mające na celu ograniczenie stosowania lub wycofanie tej substancji z palety środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu i stosowania na terytorium RP” (…).

Z mojego, komplementarnego punktu widzenia

Dr Zachary Bush prowadzi bardzo ciekawe badania. Mam przyjemność znać go osobiście. Byłem w jego zakładzie produkcyjnym, w laboratorium. Na te tematy rozmawialiśmy godzinami i muszę powiedzieć jestem pod ogromnym wrażeniem. Poza tym dr Zachary Bush jest niezwykłym człowiekiem o niezwykłej osobowości.

Jednym z wielu czynników, które mogą doprowadzić do rozszczelnienia jelita jest wspomniany wcześniej gluten oraz wszechobecny glifosat, który jest składnikiem czynnym herbicydu pod nazwą Roundup produkowanego przez gigantyczny koncern Monsanto.

Każda osoba interesująca się tymi tematami wie, że Roundup jest najczęściej stosowanym środkiem chwastobójczym. Tutaj chciałem zwrócić uwagę na fakt, że chociaż jest niezwykle głośno o tym środku niemalże na całym świecie, to skierowanie naszej uwagi na ten środek jest jak najbardziej właściwe, ale nie załatwia sprawy do końca. Pozornie wygląda na to, że formalne zabronienie stosowania Roundup-u tak jak zrobiły to już inne kraje sprawę całkowicie załatwi. Niestety tak nie jest ☹.

Należy pamiętać o tym, że Roundup to tylko nazwa handlowa. Substancją czynną jest substancja o nazwie glifosat. Trzeba też powiedzieć, że glifosat zawarty w Round-upie nie jest jedynym jego składnikiem. Producent tego herbicydu wyjawił, że produkt ten zawiera również:

  • Isopropylamine salt of glyphosate (jako substancja czynna)

  • The ethoxylated tallowamine surfactant

  • Related organic acids of glyphosate

  • Isopropylamine (w nadmiarze)

  • Polyoxyethylene alkylamine (CAS #61791-2) 

  • Acid Blue FD&C Blue (CAS #3844-45-9),

  • 1,4-dioxane (350 ppm), kancerogen, znany z tego że, doprowadza do zniszczenia wątroby, nerek, płuc i mózgu.

Przez wiele lat Monsanto argumentowało, że jest to produkt absolutnie bezpieczny dla człowieka, ponieważ upośledza pewien szlak metaboliczny charakterystyczny tylko dla roślin tzw. szlak szikimowy (Shikimate). Niestety okazało się, że właśnie korzystne dla nas bakterie jelitowe ten szlak mają! Dlatego działanie tej substancji na florę bakteryjną człowieka nie pozostawia żadnych wątpliwości co do jej szkodliwości. 

Niszczycielska siła glifosatu, to nie tylko upośledzenie i niszczenie flory bakteryjnej człowieka, ale przede wszystkim niszczenie ściany jelita (cienkiego). Dr Zachary Bush z zespołem swoich współpracowników, pokazał w jaki sposób glifosat niszczy ścianę jelita. Dzieje się to dokładnie tak samo jak w przypadku działania glutenu na ścianę jelita.

Całość jest bardzo ładnie widoczna pod mikroskopem. Dr Bush filmował pod mikroskopem, w czasie rzeczywistym, proces niszczenia ściany jelita. Zniszczenie to zajęło zaledwie 16 minut!  Czyli, potrzeba było zaledwie 16 minut, żeby ścianę jelita zniszczyć i doprowadzić do jego cieknięcia.

Poniżej załączam link do filmiku, który trwa niecałe 2 minuty i w przyśpieszonym tempie pokazuje ten proces. Przed obejrzeniem kilka wyjaśnień.  

  1. W lewym górnym rogu, będzie pokazany czas działania glifosatu na tzw. połączenia ścisłe (tight junction). Połączenia ścisłe zapobiegają właśnie efektowi tak zwanego cieknącego jelita. Kiedy jednak połączenie ścisłe zostają zniszczone, np. przez gluten, glifosat czy innego rodzaju substancje wydzielane przez pasożytnicze pleśnie. (np. Candida Albicans również może to zjawisko wywołać) wtedy właśnie mamy do czynienia z cieknącym jelitem. Na tym filmiku, połączenia ścisłe zostały zabarwione na kolor zielony. Niebieskim kolorem wybarwiono jądra komórek.

  2. Po prawej stronie ekranu, widoczne jest zabezpieczające działanie wcześniej wspomnianego suplementu IonBiome (dawniej Restore). Tutaj jak widać, w niektórych miejscach następowało nawet zwiększenie szczelności jelita.

  3. W tym przypadku zastosowano taką ilość glifosatu, jaka może znajdować się wodzie pitnej (w USA). To są naprawdę minimalne ilości, a jednak efekt jest piorunujący.

  4. Po uruchomieniu filmiku, proszę zwrócić uwagę na znikające bariery (kolor zielony) utworzone przez połączenia ścisłe. Następuje uszkodzenie integralności ściany jelita. Jelito cieknie.

  5. Filmik zatrzymuje się na minucie 16. Działanie glifosatu i glutenu wygląda tak samo. Widzimy jak wygląda jelito np. po 30 min po zjedzeniu pizzy czy chrupiącej, pachnącej bułeczki pszennej, którą skonsumowaliśmy na śniadanie.

Więcej informacji na ten temat przeczytacie w książkach z serii Ukryte Terapie.

Macie uwagi i pytania do powyższego tekstu? Piszcie na adres [email protected]! Z przyjemnością na nie odpowiem. 

Wykorzystane w publikacji źródła:

Jerzy Zieba